آموزش نقاشی کارتونی - ۱
یکی از کارهای ثابت من در کتاب‌فروشی‌ها گشتن دنبال کتاب‌های آموزش کارتون است . گاهی وقت‌ها هم توی اینترنت دنبال این جور کتاب‌ها می‌گردم . تا حالا کتابی که نظرم را جلب کند پیدا نکرده‌ام . فکر می‌کنم هیچ‌کدام از این کتاب‌ها به دو نکته‌ی اساسی توجه نکرده‌اند .
حالا خودم دست به کار شده‌ام . با احترام به همه‌ی استادانی که از روی دستشان نقاشی کارتونی را یادگرفته‌ام ، می‌خواهم تکنیک‌هایی را که خودم کشف کرده‌ام ، با شما در میان بگذارم .
قبل از اینکه تمرینمون رو شروع کنیم باید یه چیزی رو با هم تعریف بکنیم : کارتون (cartoon) چیه؟
.
.
.
کارتون نوعی از نقاشیه که با پرهیز از واقع‌گرایی صرف، موضوعی رو بیان می‌کنه . بنابراین چیزی که در کارتون اولویت داره موضوعه نه زیبایی‌شناسی .
این فرق اصلی کارتون با نقاشیه و اولین نکته‌ی کلیدی که کتاب‌های آموزش کارتون فراموش می‌کنن همینه . پیشنهاد می‌کنم اگه ذهنتون اینقدر خالی هست که نمی‌دونید چه چیزی بکشید ، اصراری روی نقاشی کارتونی نداشته باشید.
از این به بعد فرض من اینه که شما حتمن چیزی برای کشیدن دارید و یک قرار باهاتون می‌گذارم : هر وقت توی متن سه خط فاصله انداختم مفهومش اینه که مکث کنید و خودتون جواب سؤال رو بدید . یا تمرینی رو که خواستم بکشید و بعد ادامه‌ی متن رو بخونید.
گام ۱ :
چه چیزیه که اجسام رو از هم متمایز می‌کنه؟
یه مثال ساده بزنم
چه چیزیه که باعث می‌شه ظرف‌های آشپزخونه رو به اسم صدا بزنی؟
.
.
.
(قرار شد اول یکم فکر کنی 
)
)لیوان، تنگ، دیس، کوزه یا هر ظرف دیگه‌ای رو می‌تونی از سایه‌اش تشخیص بدی
فقط از روی سایه .
پس الان شروع کن به کشیدن ظرف‌های آشپزخونه .
فقط سایه ی اونها رو بکش .
مهم نیست حتمن قرینه باشن یا قوسها رو دقیق بکشی .
مهم اینه که هر کس دیگه‌ای هم اونها رو می‌بینه تشخیص بده که چی هستن .
بعد از اینکه صفحه رو پر کردی از ظرف‌ها به یکی که باهاش رودربایستی (رودرواسی) نداری نشون بده و ببین اسم‌هاشون رو درست می‌گه یا نه؟
پایان گام ۱